Υγρή σήψη – Ξηρή σήψη του ξύλου

Υγρή σήψη – Ξηρή σήψη του ξύλου.

Υγρή σήψη – Ξηρή σήψη του ξύλου είναι μύκητες που αναπτύσσονται στα ξύλα των κατασκευών. Η Υγρή σήψη αναπτύσσετε σε συνθήκες υγρασίας το αντίθετο η ξηρή σήψη αναπτύσσετε σε ξέρες συνθήκες. Και η δυο μειώνουν την αντοχή του ξύλου στις κατασκευές και την εμπορική άξια του ξύλου.

Υγρή σήψη

Οι παρακάτω μύκητες είναι οι πιο συχνά εμφανιζόμενοι στα κτίρια και γενικότερα στις κατασκευές. Από το χρώμα που παίρνει το προσβεβλημένο ξύλο (καστανό σκούρο, ή λευκό) ονομάζονται καστανός μύκητας ή λευκός μύκητας αντίστοιχα.

  • Caniaphora Puleana. Πρόκειται για έναν καστανό μύκητα που μπορεί και προσβάλλει και τη μαλακή και τη σκληρή ξυλεία. Προτιμά τις υγρές συνθήκες. Το ξύλο γίνεται πιο σκούρο και ίσως εμφανιστούν κυβοειδούς μορφής σκασίματα. Το μυκήλιο 2 διακρίνεται μόνο σε συνθήκες υψηλής υγρασίας.
  • Fibroporia Vaillantil. Είναι ένας καφέ μύκητας που προτιμά τις υψηλές θερμοκρασίες και προσβάλλει κυρίως τη μαλακή ξυλεία. Υπάρχει πιθανότητα να δημιουργήσει κυβοειδή σκασίματα στο ξύλο. Το μικκύλιο διακρίνεται σαν λευκό ή υπόλευκο φύλλο και τα μέλη του παραμένουν εύκαμπτα ακόμα και όταν ξηρανθούν.
  • Donkioporia Expansa. Πρόκειται για έναν καφέ μύκητα που επιτίθεται κυρίως στη σκληρή ξυλεία και ιδιαίτερα στην βελανιδιά. Προτιμά την υγρασία και το μικκύλιο του είναι κίτρινο.

Όλοι η μύκητες που κατατάσσονται στην υγρή σήψη αναπτύσσονται σε ξύλο με περιεχόμενη υγρασία πάνω από το 20% για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι μύκητες αυτοί δεν μπορούν να αποικήσουν σε καμιά περιοχή μακριά από το υγρό ξύλο. Εάν η πηγή της υγρασίας μπορεί να αποκλειστεί, τότε όσο η υγρασία θα μειώνεται κάτω από το 20% οι μύκητες θα αποδυναμωθούν και τελικά θα εξοντωθούν.

Ξηρή σήψη

  • Serpula Lacrymans. Πρόκειται για έναν καφέ μύκητα ο οποίος για την• ανάπτυξή του χρειάζεται ποσοστό περιεχόμενης υγρασίας του ξύλου γύρω στο 30-40%, ωστόσο δεν προσβάλει ξύλα με ποσοστό μικρότερο του 20%. Αναπτύσσεται σε υπόγειους χώρους, όπως σε μη αεριζόμενα δάπεδα καθώς και πίσω από ξύλινες επενδύσεις οι οποίες βρίσκονται κοντά σε πηγές υγρασίας όπως είναι π.χ. τα συμπαγή τούβλα ενός εξωτερικού τοίχου. Σε συνθήκες που επικρατεί αυξημένη υγρασία το μικκύλιο τους εμφανίζεται σαν αφράτη λευκή μάζα ενώ σε ξηρότερες συνθήκες εμφανίζεται σαν μια γκρι επικάλυψη.Επίσης το μικκύλιο είναι ικανό να σχηματίζει μέλη σε πάχος όσο ένα μολύβι και να διαπερνά την πηγή τροφής του (το ξύλινο στοιχείο). Σημειώνεται ότι ενώ δεν είναι δυνατόν ο μύκητας αυτός να αποικίσει το ξερό ξύλο, έχει την ικανότητα να εκκρίνει σταγόνες νερού και να υγραίνει το ξύλο. Βάσει αυτόν των ιδιαιτεροτήτων, αυτό το είδος μύκητα είναι πιο επιδέξιο στην μετάδοσή (μεταφορά του σε κοντινά υγιή τμήματα του ξύλου) αλλά και την επιβίωσή του. Για αυτό είναι απαραίτητο να γίνεται σαφής διάγνωση του είδους του μύκητα που έχει προσβάλει ένα ξύλο, αφού ο ξηρός είναι αρκετά πιο επικίνδυνος. Οι μύκητες ευνοούν τούς τερμίτες και το σαράκι.