Επιπτώσεις από τους ψύλλους

Επιπτώσεις από τους ψύλλους. Οι ψύλλοι από τον άνθρωπο φεύγουν με χημική καταπολέμηση με φάρμακα. Τα τσιμπήματα σε μωρό ή σε εγκυμονούσα  αλλά και γενικά η καταπολέμηση εάν υπάρχουν μόρα η έγκυες στο σπίτι θέλει πολύ προσεχή. Πολλές φόρες τα τσιμπήματα των έχουν παρενέργειες, χρειάζεται επίσκεψη σε γιατρό. Από τα μαλλί φεύγουν με καλό πλύσιμο ή και με φάρμακο με συνταγή γιατρού.

Οι επιπτώσεις από τους ψύλλους  και η υγειονομική σημασία  είναι σημαντική, παρόλο που ελάχιστα είδη προκαλούν προβλήματα υγείας. Ωστόσο, παρουσιάζουν ενδιαφέρον τα είδη που είναι παράσιτα στα κατοικίδια, γάτες, σκύλους και παραγωγικά ζώα, όπως πρόβατα, γίδες αλλά και βοοειδή. Τα συμβιωτικά τρωκτικά και ως εκ τούτου έχουν εύκολη πρόσβαση στον άνθρωπο.Επιπτώσεις από τους ψύλλους

Επιπτώσεις από τους ψύλλους στη Δημόσια Υγεία & Συμβουλές

Αρχικά, η αντιμετώπιση στο σπίτι είναι η «απολύμανση» των ρούχων που είναι μολυσμένα από ψύλλους. Τι κάνουμε; Τα πλένουμε στο πλυντήριο. Παράλληλα, τα καθαρά στεγνά ρούχα τα απομονώνουμε σε τσουβάλια ναύλων σε ένα χώρο του σπιτιού.

Συμπτώματα τσιμπημάτων

Οι ψύλλοι στο άνθρωπο ανεβαίνουν από τα πόδια. Επίσης, τα συμπτώματα είναι μικρές κηλίδες στο δέρμα με μαύρο στίγμα στην κορυφή του τσιμπήματος . Εάν τα έντομα έχουν φτάσει στα μαλλιά του ανθρώπου τότε τα μαλλιά πρέπει να ψεκαστούν με φάρμακο που συστήνει ο γιατρός.  Η αντιμετώπιση  οικολογικά (κάντε κλικ εδώ) μειώνει το πληθυσμό , η χημική μέθοδο με εγκεκριμένα φάρμακα δίνη οριστική λύση στην καταπολέμηση των ψύλλων.

Επιπτώσεις από τους ψύλλους στη Δημόσια Υγεία & Τα τσιμπήματα στον άνθρωπο

Τα τσιμπήματα των ψύλλων του ανθρώπου είναι επώδυνα και ενοχλητικά. Για την αντιμετώπιση τσιμπημάτων  πάμε σε έναν δερματολόγο. Για την καταπολέμηση στο σπίτι πάμε σε μια υπεύθυνη εταιρία απεντομώσεων  που να δίνει εγγύηση στη καταπολέμηση .

Το σάλιο που εισάγουν στο τραύμα προκαλεί αντίδραση του δέρματος. Το τσίμπημα εμφανίζει ερύθημα, οίδημα και έντονο κνησμό με διάρκεια ημερών. Ακόμη, το σημείο του τσιμπήματος έχει μια χαρακτηριστική μικρή μαύρη κηλίδα και γύρω γύρω διογκωμένο και κοκκινωπό δέρμα .

Επιπτώσεις στη Δημόσια Υγεία και οι λοιμώξεις που μεταδίδουν

Το Ctenocephalides canis μπορεί να χρησιμεύσει ως ενδιάμεσος ξενιστής για τη διπλή μεμβράνη ή τη σκουλήκι σκύλου ( Dipylidium caninum ), τη τρωκτική ταινία ( Hymenolepis dimuta ) και το νάνο ταινία ( Hymenolepis nana ). Οι ψύλλοι  η λάβρα  καταπίνουν αυγά ταινίας στο περιβάλλον, τα οποία εκκολάπτονται και αναπτύσσονται μέσα στο έντερο των ψύλλων. Οι ταινίες συνεχίζουν να κατοικούν στο έντομο καθώς προχωρά στο στάδιο των ενηλίκων. Ένα ζώο ή ένας άνθρωπος μπορεί να λάβει λοίμωξη από ταινία κατά την κατάποση  που περιέχει μια κύστη ταινίας. Η κατά λάθος κατάποση συμβαίνει συνήθως όταν κάνουμε καλλωπισμό στα ζώα ή όταν τα παιδιά παίζουν με κατοικίδια ζώα.

Επιπτώσεις από τους ψύλλους. Τα συμπτώματα μιας λοίμωξης με Dipylidium caninum σε ανθρώπους, μια πάθηση που έχει ως όνομα  διπυλιδίαση, περιλαμβάνουν ευερεθιστότητα, ανησυχία, απώλεια βάρους, αϋπνία και κοιλιακό άλγος. Ένα άτομο ή ζώο που έχει μόλυνση, μια ταινία θα περάσει τμήματα του οργανισμού στα κόπρανα, κάτι που αποτελεί σημαντική ένδειξη μόλυνσης. Ο ψύλλος σκύλου είναι επίσης κύριος ξενιστής του νηματώδους, Acanthocheilonema reconditum . Εάν υπάρξει δάγκωμα από ψύλλους που έχουν μόλυνση με Acanthocheilonema reconditum, ο σκύλος μπορεί να αναπτύξει μια σχετικά καλοήθη κατάσταση ( κυνική φιλαρίαση) ή  προσβολή ιστών με νηματώδη.

Εκτός από την απόκτηση παρασίτων από ψύλλους, τα ζώα ξενιστές μπορούν να αναπτύξουν αλλεργικές αντιδράσεις στο σάλιο των ενήλικων  και να αναπτύξουν μια κατάσταση. γνωστή ως δερματίτιδα από δάγκωμα ψύλλων. Σε υπερευαίσθητους σκύλους και γάτες, αυτή η κατάσταση εμφανίζεται συνήθως ως άτριχα μπαλώματα μοβ θηλωμάτων ή πρισμάτων, συγκεντρωμένα στο οπίσθιο τετράγωνο του ζώου. Η δερματίτιδα από δάγκωμα ψύλλων συνήθως έχει ως αντιμετώπιση την ένεση κορτικοστεροειδών. Τα κατοικίδια σκυλιά και οι γάτες συχνά ξεπερνούν την υπερευαισθησία στο σάλιο μετά από επαναλαμβανόμενες προσβολές.

Ακόμη, ορισμένα είδη είναι εν δυνάμει οι αποδεδειγμένα ενδιάμεσοι μεταβιβαστές μικροοργανισμών στο αίμα . Μεταδίδουν πρωτόζωα, βακτηρία, ρικέτσιες και ιούς μεταξύ θηλαστικών ζωών, αλλά μονό βακτηρία και ρικέτσιες στον άνθρωπο.

Οι ψύλλοι και τα μικρόβια

Επιπτώσεις από τους ψύλλους. Έχει απομόνωση από ψύλλους σε ορισμένα μέρη του κόσμου το βακτήριο της τουλαραιμίας, Francisella tularenssis, της ψευδοφυματiωσης – Yersinia pseudotuberculosis, της λιστερίωσης – L. monocytogenes, της βρουκέλλωσης – B melitensis και σαλμονέλωσης – S.enteritidis, S. typhimurium. Η δυνατότητα της μετάδοσης τους στον άνθρωπο δεν είναι γνωστή. Θα μπορούσε να γίνει μηχανικά μέσω των μολυσμένων στοματικών μορίων, με το σάλιο, με παλινδρόμηση από τον εντερικό σωλήνα ή με μολυσμένα περιττώματα. Γενικά, δεν έχουν τόσο στενή και μακροχρόνια σχέση με τους μικροοργανισμούς, όπως τα κουνούπια, οι κρότωνες ή τα ακάρεα. Τέλος, κανένας παθογόνος οργανισμός δεν έχει εξέλιξη έξω από τον εντερικό σωλήνα των ψύλλων με μονή εξαίρεση τη ρικέτσια του ενδημικού τύφου. Η μετάδοση είναι μέσω των ωοθηκών και από στάδιο σε στάδιο .

Διττέ τα νέα μας site.