Μέθοδοι καταπολέμησης και αντιμετώπισης, βιολογικώς κύκλος, είδη μύγας
Μύγες στο σπίτι εξοχικό και Αντιμετώπιση, καταπολέμηση με παγίδα δίνη μικρά αποτελέσματα. Για την αντιμετώπιση των μυγών εφαρμόζουμε απεντόμωση για μύγες με χημικούς μεθόδους με φάρμακα ελκυστικά. Στην ερώτηση σας πως θα διώξω τις μύγες από την βεράντα στο σπίτι ή επιχείρηση μου; Απαντούμε: μόνο με επαγγελματική αντιμετώπιση απεντομώσεις του χώρου. Σε αυτό το άρθρο περιγράφουμε τη χημική καταπολέμηση της μύγας, μέθοδοι απεντόμωσης, ενημέρωση για της μύγες βιολογικώς κύκλος είδη μύγας.
| Διαβάστε περισσότερα: | |
Μυγάκια φρεατίων αποχετεύεις |
Όροι στη καταπολέμηση μύγας
Με τον όρο απεντομώσεις για μύγες εννοούμε την διαδικασία καταπολέμησης μύγας μέσα στο σπίτι. Η απεντόμωση για μύγες γίνεται με χημικά μέσα και βιολογικές παγίδες, ψεκαστήρα χαμηλής πίεσης εξωτερικά στο κήπο και άλλα μέσα.
Η απολύμανση για μύγες λαϊκά παρομοιάζετε με την απεντόμωση για μύγες. Με τον όρο απολυμάνσεις για μύγες εννοούμε την διαδικασία καταπολέμησης και εξολόθρευσης των μύγας.
Μέθοδοι καταπολέμησης μύγας
Η καταπολέμηση, αντιμετώπιση τις μύγας γίνετε με συντονισμένα μέτρα απεντόμωσης για μύγες κατά των ατελών σταδίων και των ενηλίκων. Επιλέγουμε ένα δυνατό φάρμακο για μύγες. Ο χημικός έλεγχος μπορεί να αποτελέσει πολύτιμο μέρος ενός συνολικού προγράμματος απεντόμωσης μυγών. Σε γενικές γραμμές, το πρόγραμμα απεντόμωση της μύγας εσωτερικού περιλαμβάνει την εφαρμογή 3 μεθόδων:
Αυτός ο τύπος απεντόμωσης, ωστόσο, παρέχει μόνο προσωρινή αποτελεσματικότητα και αυτή η μέθοδος δεν μπορεί να βασιστεί για την εξάλειψη του προβλήματος (αποτέλεσμα σοκ, έλλειψη επιμονής)
Τα υπολείμματα εντομοκτόνων – εκείνα που παραμένουν ενεργά για ένα χρονικό διάστημα – μπορούν να εφαρμοστούν σε εξωτερικές επιφάνειες στις οποίες στηρίζονται οι μύγες, όπως οι εξωτερικοί τοίχοι αχυρώνων, στάβλων, εστιατορίων και σπιτιών. Φυσικά μπορούν επίσης να εφαρμοστούν σε εσωτερικούς τοίχους και οροφές, σε χώρους ανάπαυσης εντόμων. Οι
επιφάνειες στις οποίες έχει παρατηρηθεί ότι έξαρση μύγας μπορεί να ψεκαστεί
με παρατεταμένο εντομοκτόνο μακράς διαρκείας δράση κάθε 1-2 μήνες κατά το καλοκαίρι και φθινόπωρο που η μύγες είναι σε έξαρση.
Τα υπολείμματα ψεκασμού μπορούν επίσης να χρησιμοποιείται απευθείας σε αδρανή ή ως νυμφιοκτόνα στους χώρους υγειονομικής ταφής και άλλα μέρη που ενδέχεται να είναι χώροι αναπαραγωγής. Ένας χειριστής εκτελεί τον απεντόμωση χειροκίνητα ή μηχανοκίνητα, χαμηλά πίεση για να αποφευχθεί η εκτόξευση ψεκασμού.
Τα σκευάσματα που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση των ενήλικων εντόμων είναι πυρεθροειδή,. Για την αντιμετώπιση και καταπολέμηση των προνυμφών χρησιμοποιούνται ρυθμιστές ανάπτυξης.
Τα σκευάσματα είναι άοσμα, φιλικά προς το περιβάλλον, δε λερώνουν και δε διαβρώνουν τις επιφάνειες και έχουν έγκριση από το Υπουργείο Αναπτύξεις και Τροφίμων. Είναι εντομοκτόνα επαφής και στομάχου, προκαλούν στο έντομο θάνατο. Έχουν υπολειμματική δράση και η διάρκεια δράσης τους εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες.
Μύγες, Οικολογικές παγίδες
Δολώματα: ορισμένα εντομοκτόνα που περιέχουν ελκυστικά (φερομόνες, ελκυστικά τροφίμων) είναι επίσης διαθέσιμα για
έλεγχο της μύγας.
Ηλεκτρικές εντομοπαγίδες
Οι εντομοπαγίδες είναι παγίδες λάμπας Ultra Violet με κολλητικές επιφανές για την παγίδευση των ιπτάμενων εντόμων. Το φως της λάμπας προσελκύει τα έντομα και έπειτα αυτά παγιδεύονται στην κολλητική επιφάνεια. Όταν η επιφάνεια γεμίσει με έντομα ή όταν περάσει αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα και χάσει την κολλητική της ιδιότητα την αντικαθιστούμε. Οι ηλεκτρικές εντομοπαγίδες είναι αθόρυβες κατά τη σύλληψη του εντόμου και έχουν όλα τα απαραίτητα πιστοποιητικά ασφαλείας που απαιτούνται από το σύστημα διασφάλισης υγιεινής HACCP. Ανάλογα με τη διαμόρφωση του χώρου στον οποίο θέλουμε να τοποθετήσουμε εντομοπαγίδες, υπάρχουν επιτραπέζιες, επιτυχίες ή κρεμαστές με επιλογή ανάλογα τα τετραγωνικά μετρά.
Ενημέρωση για τις μύγες.
Η μύγα (Musca domestica Linnaeus, 1758) είναι έντομο της τάξης των δίπτερων. Η μύγα μπορεί να αναπαράγεται με εξαιρετική ευκολία.
- Εξαιτίας της ικανότητάς της να εναποθέτει αυγά στο εσωτερικό οποιουδήποτε υλικού βιολογικής φύσης το οποίο αποσυντίθεται,
- τόσο όσο και χάρη στην ταχύτητα με την οποία αναπτύσσονται οι προ νύμφες και γίνονται ενήλικες. Με τη σειρά τους ικανές να αναπαραχθούν: περίπου 10 μέρες.
Το ενήλικο έντομο της μύγας χρησιμοποιεί για να τραφεί την προβοσκίδα. 
Οι στερεές τροφές ραντίζονται με σάλιο για να διαλυθούν και κατόπιν ρουφιούνται από την προβοσκίδα. Πρόκειται για οικιακές μύγες. Περιορισμένες σε κατοικημένο από ανθρώπους περιβάλλον. Αυτά τα έντομα μπορούν να πετάξουν μερικά χιλιόμετρα από τον τόπο που γεννήθηκαν. Η μύγες δραστηριοποιούνται μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το βράδυ αναπαύονται στις γωνίες των δωματίων ή «κολλημένες» στις οροφές (ταβάνια).
Στην οικογένεια αυτή ανήκουν πολλά ενδιαφέροντα είδη, αιμομυζητικά ή όχι. Είναι μηχανικοί κυρίως φορείς διαφόρων ασθενειών. Πολλά από αυτά είναι και αρκετά ενοχλητικά.
Musca domestics L. (οικιακή μύγα)
Είναι το πιο γνωστό είδος της οικογένειας και το πιο σημαντικό από υγειονομική άποψη. Βρίσκεται σε όλο σχεδόν τον κόσμο, αν και σε ορισμένες περιοχές αντικαθίσταται μερικά ή ολικά από άλλα συγγενή είδη.
Για πολλά χρόνια πίστευαν ότι το είδος Μ. domestica υποδιαιρείται στα πιο κάτω πέντε υποείδη:
α) Musca domestica domestica που βρίσκεται από τις υποτροπικές μέχρι τις υποαρκτικές περιοχές της γης.
β) Musca domestica vicina που βρίσκεται στις τροπικές και υποτροπικές ζώνες διάφορων περιοχών.
γ) Musca domestica nebulo που βρίσκεται μόνο στην τροπική Ασία.
δ) Musca domestica carviforceps περιορισμένο στην Αφρική, όπου αποτελεί την κοινή οικιακή μύγα στις περιοχές νότια της Σαχάρας.
ε) Musca domestica calleva που βρίσκεται στις ίδιες περιοχές με το προηγούμενο. Είναι εξώφιλο. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα υποείδη που είναι ενδόφιλα. Λόγω της εξωφιλίας του δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο υγειονομικό ενδιαφέρον.
Οι έρευνες όμως των Sacca (1965,1967) και Paterson (1974), κατέληξαν στο συμπέρασμα:. Τα τρία πρώτα υποείδη (domestica, vicina, nebulo) είναι μορφές του ίδιου υποείδους, του Μ. d. domestica
Μύγες, Μορφολογία – Βιολογία
Έχει χρώμα γκριζωπό, με τέσσερις χαρακτηριστικές επιμήκεις ταινίες σκοτεινού χρώματος επάνω στο θώρακα. Είναι παράλληλες με τον άξονα του σώματος και αποτελούν χαρακτηριστικό γνώρισμα του είδους. Επίσης, διακριτικό γνώρισμα αποτελεί η διάταξη των νεύρων των φτερών. Το μήκος του σώματος είναι έξι έως εννέα χιλιοστά.
Τα αβγά τοποθετούνται σε κάθε είδους οργανική ουσία που βρίσκεται σε αποσύνθεση. Θα αποτελέσει την τροφή των προνυμφών, ιδιαίτερα μάλιστα όταν βρίσκεται σε σωρούς όπου από την αποσύνθεση
προκαλείται μια αύξηση της θερμοκρασίας. Τα περιττώματα του ανθρώπου και των ζώων, σωροί σκουπιδιών που περιέχουν διάφορες οργανικές ουσίες σε αποσύνθεση. Αυτά είναι κατάλληλα υλικά για την ανάπτυξη των προνυμφών. Οι μικρές ποσότητες οργανικής ουσίας σε αποσύνθεση, όπως είναι τα υπολείμματα στους τενεκέδες των σκουπιδιών, είναι εστίες ανάπτυξης προνυμφών. Ο αριθμός των προνυμφών που μπορεί να αναπτυχθεί σε τέτοια υλικά είναι τεράστιος.
Η διατροφή της προνύμφης
Ο Herms (1911) υπολόγισε ότι, σε ένα σωρό από περιττώματα αλόγων βάρους 500 περίπου χιλιογράμμων, υπήρχαν περίπου 450.000 προνύμφες. Η διατροφή της προνύμφης βρίσκεται σε άμεση σχέση με το μέγεθος του τέλειου εντόμου. Αυτός είναι ο λόγος που συχνά παρατηρούνται μύγες διαφορετικού μεγέθους. Τα καλύτερα αναπτυγμένα τέλεια έντομα προέρχονται από προνύμφες που είχαν στη διάθεσή τους άφθονη τροφή. Τα πιο μικρά από προνύμφες που δεν διατράφηκαν καλά, πιθανόν λόγω μεγάλης πυκνότητας προνυμφών.
Η θερμοκρασία επηρεάζει σημαντικά το μήκος του βιολογικού κύκλου. Γι’ αυτό οι σωροί οργανικής ουσίας σε αποσύνθεση, μέσα στους οποίους αναπτύσσεται μια αρκετά ευνοϊκή θερμοκρασία, αποτελούν τις κυριότερες εστίες ανάπτυξης προνυμφών. Σε σχετικά πειράματα, ο χρόνος που απαιτήθηκε για την εξέλιξη από αβγό σε τέλειο έντομο ήταν 44,8 ημέρες σε θερμοκρασία 16° C, 26,7 ημέρες σε 18° C, 20,5 ημέρες σε 20° C και 10,4 ημέρες σε 30° C.
Όταν οι προνύμφες συμπληρώσουν την ανάπτυξή τους, μετακινούνται σε πιο δροσερά μέρη ή προς την επκρνεια του σωρού και εκεί μεταμορφώνονται σε νύμφες και στη συνέχεια σε τέλεια έντομα.
Η αναπαραγωγική ικανότητα της οικιακής μύγας
Η αναπαραγωγική ικανότητα της οικιακής μύγας είναι πολύ μεγάλη. Ο Hodae (1911) υπολογίζοντας ότι ένα θηλυκό μπορεί να γεννήσει 120-150 αβγά σε κάθε ωοτοκία και ότι ωοτοκεί τουλάχιστο έξι φορές, μια κάθε τρεις έως τέσσερις ημέρες, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι: «’ Ένα ζευγάρι μύγες, που αρχίζει την αναπαραγωγική του δραστηριότητα τον Απρίλιο, θα μπορούσε μέχρι τον Αύγουστο να αποκτήσει περίπου 190 πεντάκις εκατομμύρια απογόνους (190.000.000.000.000.000.000), αν όλοι ζούσαν. Αν όλες αυτές οι μύγες δημιουργούσαν ένα σμήνος με πυκνότητα μιας μύγας σε κάθε δύο κυβικά εκατοστά, τότε αυτό το σμήνος θα κάλυπτε όλη την επιφάνεια της γης σε πάχος 14 μέτρων περίπου».
Η ακτίνα διασποράς των τέλειων εντόμων από τις εστίες ανάπτυξης των προνυμφών είναι συνήθως ένα έως τρία χιλιόμετρα, εφόσον δεν είναι υποχρεωμένα να αναζητήσουν την τροφή τους σε μεγαλύτερη απόσταση ή κατάλληλα υλικά για την τοποθέτηση των αβγών τους. Έχει όμως διαπιστωθεί από σχετικές παρατηρήσεις, ότι οι μύγες μπορούν να μεταναστεύσουν σε μια απόσταση 30 περίπου χιλιομέτρων
Διάρκεια ζωής των τέλειων εντόμων
Η διάρκεια ζωής των τέλειων εντόμων εξαρτάται από τη δυνατότητα εύρεσης τροφής και νερού, αλλά και η θερμοκρασία παίζει επίσης καθοριστικό ρόλο, γιατί οι μεγάλες θερμοκρασίες δεν ευνοούν τη μακροβιότητα. Αυτός είναι ίσως ο λόγος που κατά τη διάρκεια των πιο θερμών μηνών (Ιούλιος, Αύγουστος) παρουσιάζεται μια συγκριτικά μικρότερη πυκνότητα μυγών. Ο μέσος όρος ζωής είναι περίπου ένας μήνας, ενώ στις περιοχές, που οι μύγες διαχειμάζουν σαν τέλεια έντομα, η διάρκεια ζωής είναι πολύ μεγαλύτερη κατά την περίοδο της διαχείμασης.
Υγειονομική σημασία
Η οικιακή μύγα, λόγω κατασκευής και συνηθειών, είναι ένας πολύ επικίνδυνος φορέας παθογόνων. Η σημασία της μπορεί να γίνει κατανοητή αν λάβει κανείς υπόψη του ότι:
α) Βρίσκεται σε πολύ στενή σχέση με τον άνθρωπο.
Μπαίνει εύκολα στα σπίτια ή άλλα μέρη που συγκεντρώνονται άτομα (εστιατόρια, καφενεία κ.ά.), ενώ με την ίδια ευκολία επισκέπτεται περιττώματα και τρόφιμα.
β) Τρέφεται με την ίδια ευκολία
– και χωρίς διάκριση – από τροφές του ανθρώπου και από ακαθαρσίες. Επειδή μόνο υγρή τροφή μπορεί να πάρει, βγάζει από το στομάχι της σταγόνες υγρού για να υγροποιήσει τις στερεές τροφές, ενώ την ώρα που τρέφεται αφήνει επάνω στις τροφές τα περιττώματά της.
γ) Λόγω κατασκευής,
η μύγα είναι προσαρμοσμένη για να μεταφέρει μικροοργανισμούς. Η προβοσκίδα της έχει άφθονες λεπτές τρίχες, στις οποίες κολλούν με μεγάλη ευκολία μικροοργανισμοί και ακαθαρσίες. Τα πόδια της έχουν λεπτές τρίχες και εξογκώματα, τα οποία έχουν μια κολλητική ουσία που τη βοηθά να περπατά σε λείες επιφάνειες, αλλά που αυξάνουν συγχρόνως την ικανότητα παραλαβής και μεταφοράς παθογόνων. Οι Esten και Mason (1908) υπολόγισαν ότι ο αριθμός των μικροοργανισμών που υπήρχαν στα σώματα μυγών, ξεπερνούσε το ένα εκατομμύριο κατά μέσο όρο, ενώ σε ακραίες περιπτώσεις έφθανε τα 6.600.000 στο σώμα μιας μύγας.
Μπορούν να μολυνθούν και στο στάδιο της προνύμφης
Οι μύγες περπατώντας επάνω σε μολυσμένα υλικά, παραλαμβάνουν μικροοργανισμούς με τα πόδια, την προβοσκίδα και γενικά όλο τους το σώμα. Επίσης, όταν τρέφονται με τέτοια υλικά, το πεπτικό τους σύστημα γεμίζει μικροοργανισμούς, οι οποίοι στη συνέχεια μεταφέρονται σε άλλα υλικά με τα περιττώματά τους και τις σταγόνες υγρού που βγάζουν από το στόμα τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι μύγες μπορούν να μολυνθούν και στο στάδιο της προνύμφης, όταν αναπτύσσονται σε υλικά που περιέχουν μικροοργανισμούς. Συνήθως οι μικροοργανισμοί αυτοί δεν μεταφέρονται στα τέλεια έντομα. Υπάρχουν όμως ορισμένες περιπτώσεις και μάλιστα με ορισμένα είδη Salmonella, όπως είναι ένα είδος που είναι υπεύθυνο για τροφική δηλητηρίαση του ανθρώπου και ένα άλλο που προκαλεί θανατηφόρα λευκή διάρροια στα πουλερικά, που περνούν από την προνύμφη στο τέλειο έντομο.
Ασθένειες
Έχει βρεθεί ότι οι μύγες είναι δυνατόν να γίνουν φορείς περισσότερων από 100 παθογόνων μικροοργανισμών και να προκαλέσουν διάφορες ασθένειες όπως τη μικροβιακή και την αμοιβαδική δυσεντερία, τη σαλμονέλωση, τον τυφοειδή πυρετό, τη χολέρα, τον άνθρακα, τη λέπρα, την πολιομυελίτιδα, τον τέτανο, τη βουβωνική πανώλη, το τροπικό θήλωμα, την επιπεφυκίτιδα, το ερυσίπελας, τη σηψαιμία, τη γάγγραινα και άλλες. Επίσης, όπως και το Musca sorbens, μεταδίδει το τράχωμα προκαλώντας πολλές φορές τύφλωση. Ο συσχετισμός των πιο πάνω παρατηρήσεων για τη δυνατότητα μεταφοράς παθογόνων με επιδημιολογικές παρατηρήσεις, όπου μείωση της πυκνότητας των μυγών είχε σαν αποτέλεσμα τη μείωση των περιστατικών, θα μπορούσε να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι οι μύγες παίζουν πρωταρχικό ρόλο στη μετάδοση ορισμένων ασθενειών. Παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρχουν οι καθαρές εκείνες αποδείξεις που υπάρχουν π.χ. για τη μετάδοση του πλασμωδίου της ελονοσίας από τα κουνούπια.
Musca sorbens Wiedeman
Το είδος αυτό είναι πολύ διαδεδομένο στην Αφρική, τις τροπικές και υποτροπικές περιοχές της Ασίας, τα νησιά του Ειρηνικού και την Αυστραλία Επίσης βρίσκεται στα νοτιότερα σημεία της Ευρώπης και τη Χαβάη.
Αναπτύσσεται σε περιττώματα ανθρώπων και ζώων. Τα τέλεια έντομα ελκύονται από πληγές και τραύματα και συνηθίζουν να κάθονται με επιμονή επάνω στο δέρμα του ανθρώπου, ιδιαίτερα γύρω από τα μάτια, τη μύτη και το στόμα.
Έχει τις ίδιες δυνατότητες με τη Musca domestica για τη μεταφορά παθογόνων και αποτελεί τον σημαντικότερο φορέα του τραχώματος.
Διακρίνεται από την οικιακή μύγα από το ότι έχει στη ράχη της δύο πλατιές επιμήκεις ταινίες, αντί των τεσσάρων του προηγούμενου είδους. Σε πολλές περιοχές είναι είδος εξώφιλο.
Εξάπλωση στην Ευρώπη.
Στην Ευρώπη και σε άλλα μέρη του κόσμου, υπάρχουν αρκετά μη αιμομυζητικά είδη, τα οποία μοιάζουν λίγο ή πολύ με τα δύο προηγούμενα στη γενική μορφολογία και τις συνήθειες. Πολλές φορές βρίσκονται σε ανάμιξη με αυτά, αλλά η υγειονομική τους σημασία είναι πολύ μικρότερη. Μερικά από τα είδη αυτά είναι τα: Musca automnalis, Fannia canicularis (μικρή οικιακή μύγα), Fannia scalaris (μύγα των αποχωρητηρίων), Muscina stabulans (μη αιμομυζητική μύγα των στάβλων). Β i Stomoxys calcitrans L. (μύγα των στάβλων ή αιμομυζητική οικιακή μύγα)
Είναι το κοινότερο είδος αυτού του γένους και βρίσκεται σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Μοιάζει στη γενική μορφολογία με την οικιακή μύγα και συχνά συγχέεται με αυτή. Οι βασικές διαφορές των δύο ειδών είναι ότι η μύγα των στάβλων έχει προβοσκίδα κατάλληλη για απομύζηση αίματος και ότι οι δύο εξωτερικές από τις τέσσερις επιμήκεις ταινίες του θώρακα δεν είναι συνεχείς, όπως είναι στην οικιακή μύγα.
Που τη βρίσκουμε.
Παρ’ όλο που ονομάζεται μύγα των στάβλων, συνήθως βρίσκεται λιγότερο γύρω και μέσα στους στάβλους από ό,τι η οικιακή μύγα. Συχνά μπαίνει στα σπίτια, κυρίως το φθινόπωρο ή με βροχερό καιρό και τότε τσιμπά τον άνθρωπο με μανία. Γενικά ζει στο ύπαιθρο και απομυζά αίμα από τα ζώα την ημέρα, ιδιαίτερα το καλοκαίρι και το φθινόπωρο που τα ζώα είναι έξω.
Επιφάνειες που τις κτυπά ο ήλιος (τοίχοι, μάνδρες κλπ.) και βρίσκονται κοντά σε ζώα, είναι τα σημεία που συνήθως προτιμά να κάθεται.
Οι προνύμφες αναπτύσσονται σε σωρούς οργανικής ουσίας, φυτικής κυρίως προέλευσης.
Όταν απομυζά αίμα, συνηθίζει να διακόπτει την απομύζηση και να αλλάζει θέση ή να πηγαίνει από το ένα ζώο στο άλλο, ακόμη και αν δεν ενοχληθεί. Αυτή η συνήθεια την κάνει έναν εξαιρετικό φορέα παθογόνων και μάλιστα ακόμη περισσότερο επειδή και τα δύο φύλα είναι αιμομυζητικά.
Χρόνος ανάπτυξης από αβγό σε τέλειο έντομο
Ο χρόνος ανάπτυξης από αβγό σε τέλειο έντομο είναι περίπου 33-36 ημέρες σε θερμοκρασία 21° C και η διάρκεια ζωής 20 ημέρες κατά μέσο όρο, σε συνθήκες εργαστηρίου. Ο αριθμός των αβγών της κάθε ωοτοκίας είναι 25-50 και γεννά τέσσερις έως πέντε φορές. Η ακτίνα διασποράς των τέλειων εντόμων από τις εστίες ανάπτυξης των προνυμφών φθάνει τα αρκετά χιλιόμετρα.
Η σημαντικότερη ασθένεια που μεταδίδεται μηχανικά από τη μύγα των στάβλων είναι η surra των αλόγων, κυρίως στη Ν. Αμερική. Μπορεί επίσης να μεταδώσει μηχανικά τον άνθρακα και τη μολυσματική αναιμία των αλόγων.
Οικογένεια Tabanidae
Η οικογένεια αυτή είναι κοσμοπολίτικη και περιλαμβάνει περί τα 3000 είδη, χωρισμένα σε πολλά γένη.
Είναι μύγες μέτριου (6-10 χιλ.) μέχρι μεγάλου μεγέθους (25 χιλ.), με σώμα ισχυρής κατασκευής. Τα θηλυκά είναι άπληστα αιμομυζητικά, ενώ τα αρσενικά τρέφονται με φυτικούς χυμούς. Κυρίως τρέφονται με αίμα θερμόαιμων ζώων (βοοειδών, ιπποειδών κλπ.) και ειδικά τα είδη του γένους Chrysops επιτίθενται και εναντίον του ανθρώπου. Δεν έχει παρατηρηθεί να τρέφονται με αίμα πουλιών. Το τσίμπημα είναι πολύ επώδυνο και συνήθως συμπληρώνουν το γεύμα τους αλλάζοντας ξενιστή.
Που τοποθετούνe τα αυγά.
Τα αβγά τοποθετούνται σε ομάδες στα φύλλα υδρόβιων φυτών ή βράχους μέσα στο νερό. Οι προνύμφες πέφτουν στο νερό και συνήθως κρύβονται στη λάσπη ή την υγρή άμμο. Σε άλλα είδη της οικογένειας οι προνύμφες ζουν σε κοιλότητες δένδρων ή στο χώμα κάτω από τη σκιά δένδρων. Τρέφονται με οργανικές ουσίες και σε πολλά είδη είναι αρπακτικές. Ανάλογα με τις συνθήκες, ο βιολογικός κύκλος διαρκεί από τέσσερις έως πέντε μήνες μέχρι και περισσότερο από ένα χρόνο, οπότε η διαχείμαση γίνεται στο στάδιο της προνύμφης.
Οι ασθένειες που μεταδίδονται μηχανικά από τα Tabanidae σε ανθρώπους και ζώα είναι: άνθρακας, λοιμώδης αναιμία ιπποειδών, αναπλάσμωση, τουλαραίμια και διάφορα τρυπανοσώματα. Επίσης είδη του γένους Chrysops χρησιμεύουν σαν ενδιάμεσοι ξενιστές της φιλάριας loa loa του ανθρώπου.
Οικογένειες Callphoridae και Sarcophagidae
Πολλοί εντομολόγοι κάνουν διαχωρισμό των δύο οικογενειών, ενώ άλλοι τις θεωρούν σαν μια οικογένεια (Calliphoridae). Για ευκολία και επειδή έχουν παρόμοιες συνήθειες, θα τις εξετάσουμε μαζί.
Στην γενική μορφολογία μοιάζουν με την οικιακή μύγα και έχουν μέγεθος ίσο ή πολύ μεγαλύτερο από αυτήν. Σε πολλά είδη ο θώρακας έχει χρώμα μεταλλικό μπλε, πράσινο, μπρούτζου κλπ., ενώ σε άλλα είδη δεν είναι μεταλλικός.
Οι οικογένειες αυτές έχουν ένα μεγάλο αριθμό γενών, αλλά μόνο λίγα από αυτά περιλαμβάνουν είδη υγειονομικού ενδιαφέροντος. Αν και οι οικογένειες Calliphoridae και Sarcophagidae είναι των θερμών κυρίως περιοχών, ορισμένα είδη μπορούν να βρεθούν σχεδόν σε κάθε κατοικημένη περιοχή του κόσμου.
Τα τέλεια έντομα προκαλούν ενόχληση μόνο όταν αναπτύσσονται σε πολύ μεγάλους αριθμούς και μόνο οι προνύμφες είναι εκείνες που παρουσιάζουν ενδιαφέρον.
Που τοποθετούνe τα αυγά.
Πολλά είδη τοποθετούν τα αβγά τους σε ωμό ή μαγειρεμένο κρέας, ψάρι, εντόσθια κλπ. και οι προνύμφες αναπτύσσονται μέσα στις τροφές αυτές, που τελικά τις κάνουν ακατάλληλες για κατανάλωση. Μερικές φορές, μέλη αυτών των οικογενειών τοποθετούν τα αβγά τους σε ανοικτές πληγές του ανθρώπου και των ζώων με αποτέλεσμα οι προνύμφες που αναπτύσσονται εκεί να καταστρέφουν τους γύρω ιστούς. Έχουν αναφερθεί επίσης και ορισμένες περιπτώσεις ανάπτυξης προνυμφών στις ρινικές κοιλότητες. Όταν οι προνύμφες ωριμάσουν, πέφτουν στο έδαφος για να μεταμορφωθούν σε νύμφες.
Τα τέλεια έντομα, επειδή τρέφονται με ακαθαρσίες και κάθονται επάνω στις τροφές, μπορούν να μεταφέρουν παθογόνους μικροοργανισμούς όπως και η οικιακή μύγα.
Τα κυριότερα γένη που παρουσιάζουν ενδιαφέρον είναι:
Μύγες, Οικογένεια Calliphoridae Ca/liphora spp.
Τα είδη αυτού του γένους έχουν συνήθως χρώμα μπλε και μήκος 8-14
χιλιοστά. Οι προνύμφες παρουσιάζονται σε ωμό ή μαγειρεμένο κρέας καθώς και πληγές.
Γένος κοσμοπολίτικο με συνηθέστερο είδος το C. erythrocephala.
Lucilia spp.
Συνήθως πράσινου χρώματος και μεγέθους όχι μικρότερου από της οικιακής μύγας ή μεγαλύτερου των Calliphora.
Τα είδη αυτού του γένους έχουν τις ίδιες περίπου συνήθειες με του προηγούμενου. Το κοινότερο είδος που βρίσκεται σε όλες σχεδόν τις περιοχές αλλά κυρίως σ’ αυτές που έχουν θερμό κλίμα, είναι το L. sericata και οι προνύμφες του αναπτύσσονται κάτω από το μαλλί των προβάτων.
Chrysomyia spp.
Έχουν μεταλλικό πράσινο χρώμα και μέγεθος πολύ μεγαλύτερο από τα προηγούμενα.
Το σημαντικότερο είδος, το C. bezziana, βρίσκεται στους τροπικούς και τοποθετεί τα αβγά του σε τραύματα, αποστήματα, ρινικές κοιλότητες, στόμα, μάτια και αυτιά του ανθρώπου και των ζώων.
Phormia spp.
Τα είδη του γένους αυτού μοιάζουν πολύ με τα Calliphora,, αλλά είναι αρκετά μικρότερα και βρίσκονται στις βόρειες θερμές περιοχές. Προνύμφες του είδους Ρ. regina έχουν βρεθεί σε πληγές.
Μύγες, Οικογένεια Sarcophagidae
Sarcophaga spp. (Κοινές κρεατόμυγες)
Κυρίως μεγάλες μύγες γκρίζου χρώματος, με επιμήκεις ταινίες επάνω στο θώρακα και λευκές και μαύρες κηλίδες στο επάνω μέρος της κοιλιάς, που σχηματίζουν κάτι σαν τετράγωνα. Μερικά είδη έχουν καστανό ή καστανοκίτρινο χρώμα αντί για γκρι.
Τα τέλεια έντομα δεν γεννούν αβγά αλλά προνύμφες και γι’ αυτό το λόγο η μόλυνση γίνεται από μικρό αριθμό προνυμφών. Οι προνύμφες τοποθετούνται σε περιττώματα, κρέας κλπ., καθώς και σε πληγές.
Wohlfahrtia spp.
Μοιάζουν με το προηγούμενο γένος, αλλά στην κοιλιά υπάρχουν κηλίδες αντί των τετραγώνων.
Το σημαντικότερο είδος του. παλαιού κόσμου είναι το W. magnifies, του οποίου οι προνύμφες βρίσκονται σε πληγές ή άλλες κοιλότητες των ζώων και του ανθρώπου.
Άλλα είδη ενοχλητικών μυγών
- Οικιακές Μύγες – τα τέλεια έντομα έχουν μήκος 6-7mm. Τα θηλυκά έντομα των μυγών τοποθετούν 200-600 αυγά.
- Τα αυγά τα τοποθετούν σε κάθε είδους οργανική ουσία σε αποσύνθεση.
- και η οποία θα αποτελέσει την τροφή για την ανάπτυξη των προ νυμφών.
- Προσελκύονται από τρόφιμα που δεν είναι προφυλαγμένα ή από οργανικά υγρά απόβλητα.
- Κρεατόμυγες – Τα τέλεια έντομα έχουν μήκος 6-12mm, χρώματος συνήθως μεταλλικό μπλε ή πράσινο αλλά υπάρχουν και μαύρες η γκρι. Παρουσία σημαντικού αριθμού από κρεατόμυγες εντός της οικίας συχνά υποδηλώνει την ύπαρξη νεκρού ζώου.
- Μαύρα μυγάκια στη κουζίνα και μπάνιο …Τα μαύρα μυγάκια πολλές φορές τα βρίσκουμε στο μπάνιο στη κουζίνα, στα φυτά, και σε γλάστρες στο μπαλκόνι. Τα μαύρα μυγάκια η μυγάκια των φρούτων (drosophila melanogaster), είναι μικρά μυγάκια με μήκος περίπου 3-8 χιλιοστά.
- Κουνούπια…. Τα κουνούπια μαζί με την οικιακή μύγα και τις κατσαρίδες είναι περισσότερο γνωστά κι από τα πλέον ενοχλητικά έντομα.
Μύγες. Αντιμετώπιση προβλημάτων με Μύγες
Οι μύγες γίνονται ενοχλητικές όταν πετούν μέσα στην οικία, ιδίως όταν αυτές είναι πολλές. Ωστόσο κάποια από τα είδη των μυγών είναι δυνατόν να δημιουργήσουν προβλήματα και στην υγεία μας. Υπάρχουν όμως σύγχρονες μέθοδοι, σκευάσματα και εξοπλισμός που μπορούν να μειώσουν δραστικά τους πληθυσμούς της μύγας.
ειδικά μετά από εκτεταμένες και τακτικές επεμβάσεις με αντλίες ψεκασμού στους εξωτερικούς χώρους οι οποίες δίνουν ιδιαίτερα ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζονται οι βιομηχανίες τροφίμων. Για τις μύγες μπορούμε να βάλουμε έντομο παγίδες με αυτοκόλλητη επιφάνεια για την εξόντωση ιπταμένων εντόμων. Επάλειψη των επιφανειών με εντομοκτόνα ελκυστικά.
Μύγες, Επαγγελματική καταπολέμηση Ιπταμένων Εντόμων
Παρότι προϊόντα για χρήση στο σπίτι ή στην επιχείρηση σας μπορούν να αντιμετωπίσουν προβλήματα μυγών, πολλές φορές θα χρειαστεί επαγγελματική υπηρεσία ελέγχου παρασίτων για μεγαλύτερες ή πολλαπλές μολύνσεις.
Οι επιστήμονες της ALPHA ΑΠΟΛΥΜΑΝΤΙΚΗΣ γνωρίζουν τις συνήθειες κάθε είδους παρασίτου και διαθέτουν μια σειρά ισχυρών εντομοκτόνων για την αντιμετώπιση τους.
Δείτε τα νέα μας site.
