Oryzaephilus surinamensis
Oryzaephilus surinamensis, το βρίσκουμε κυρίως σε αποθήκες σιταριού, κριθαριού και ρυζιού. Όσον αφορά τη “δράση” στις κατοικίες, θα τον βρείτε γύρω από την σοκολάτα.
Επιπλέον, το έντομο είναι κοσμοπολίτικο είδος και το συναντούμε σε εύκρατα αλλά και στα ψυχρά κλίματα, όπως η Σκανδιναβία,η Ρωσία. Ωστόσο, στα υποτροπικά η παρουσία του είναι σπάνια και η ανάπτυξη του σχεδόν αδύνατη.
Επίσης, το έντομο αυτό μαζί με το Sitophilus granarius, το συναντάμε πολύ συχνά κυρίως σε αποθήκες σιταριού, κριθαριού και ρυζιού. Όμως, μπορεί να προσβάλλει και άλλες τροφές.
Για παράδειγμα, σε κατοικίες το εντοπίσαμε να προσβάλλει σοκολάτα αλλά και κύβους «ζωμών»
Παράλληλα, το έντομο αυτό αναπτύσσεται σε θερμοκρασίες μεταξύ 20 c και 37,5 C και σχετική υγρασία 70-90%. Αξίζει να σημειωθεί, ότι σε αυτές τις συνθήκες, ο βιολογικός κύκλος του εντόμου διαρκεί περίπου 20 ημέρες
Oryzaephilus surinamensis, πριονωτού σκαθάρι δημητριακών,
είναι ένα λεπτό, σκούρο καφέ σκαθάρι 2,4 έως 3 mm σε μέγεθος. Το Χαρακτηριστικό του είναι τα “δόντια” κάτω από την πλευρά του προθώρακα. Βέβαια, η πριονωτού σκαθάρι δημητριακών είναι ένα δευτερεύον παράσιτο.
Επίσης, οι ενήλικες δεν μπορούν να πετάξουν ενώ τα αρσενικά έχουν ένα δόντι στο μηριαίο οστό του πίσω πόδι.
Παράλληλα, το πριονωτή σκαθάρι δημητριακών έχει διαφορές από την παρόμοια Oryzaephilus Mercator. Το καταλαβαίνεις,κοιτάζοντας το σχήμα του κεφαλιού: Για παράδειγμα, στο τελευταίο, το κεφάλι είναι πιο τριγωνικό με ευκρινείς άκρες πίσω από τα μάτια
Επίσης, το σκαθάρι δημητριακών γεννά τα αυγά της χαλαρά μέσα σε για τα τρόφιμα σε ποσοστό 6-10 ανά ημέρα. Για την ακρίβεια το συνολικό είναι 300 ανά θηλυκό. Οι προ νύμφες μπορούμε να τις βρούμε μέσα στη μάζα του τροφίμου στην κορυφή ένα εκατοστό ή δύο.
Η συνολική διάρκεια του κύκλου ζωής είναι 27 -. 51 ημέρες στους 85-95 ° F (29-35 ° C)
Το σκαθάρι δημητριακών επιβιώνει σε μη θερμαινόμενες αποθήκες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Είναι το σημαντικότερο παράσιτο στο σπίτι , επειδή υπάρχει καλλιέργεια σιτηρών. Τα σκαθάρια επιβιώνουν το χειμώνα και η κρυψώνα τους είναι σε ρωγμές, όπου μολύνουν νέα αποθέματα σιτηρών του επόμενου έτους.
Η κατάλληλη θεραπεία σε περιπτώσεις που η αποθήκευση είναι σε χύμα τσουβάλια, είναι ο υποκαπνισμός, ενώ σε καταστάσεις που η αποθήκευση είναι κλειστή, η διαδικασία είναι η εξής:
Βρίσκουμε το μολυσμένο υλικό και βάζουμε ειδικό σπρέι.