
Tyrophagus putrescentiae (Schrnak) (Acarus putrescentiae) (Astigmata: Acaridae)
Tyrophagus putrescentiae Έχει μήκος ιδιοσώματος γύρω στα 280 με 350 μm.. Το χρώμα του αλλάζει ανάλογα με το είδος της τροφής του. Έτσι είναι σχεδόν άχροο όταν η τροφή του είναι με αλεύρι. Αντίθετα, φέρει σκούρο χρωματισμό όταν το συναντούμε σε τυρί . Τα όρια θερμοκρασιών στα οποία μπορεί να επιζήσει είναι 7-10°C το χαμηλότερο και 35-37°C το υψηλότερο. Σε θερμοκρασία 32,2 °C και 98% R.H., συμπλήρωσε το βιολογικό του κύκλο σε 21 ημέρες όταν η τροφή της ήταν με μαγιά μπύρας. Σε 23CC και 87%
- R. Η. Η ολοκλήρωση του βιολογικού κύκλου έγινε σε 2-3 εβδομάδες όταν η τροφή ήταν έμβρυα σίτου.
Πάντως εκείνο που είναι καθοριστικό για το είδος όπως και γενικά για τα περισσότερα ακάρεα αποθηκευμένων προϊόντων είναι η ύπαρξη υψηλής σχετικής υγρασίας που να πλησιάζει το 100%. Το Tyrophagus putrescen χαμηλότερο όριο για την επιβίωσή του Tyrophagus putrescen. Είναι ένας πραγματικός “πονοκέφαλος” για τα μυκητολογικά εργαστήρια όπου μολύνει τις καλλιέργειες. Τον ελκύουν οι μύκητες του γένους Aspergillus. Μπορεί να συμπληρώσει το βιολογικό του κύκλο τρεφόμενο αποκλειστικά στα γένη Eurotium και Penicillium.
Όπως και το Acaris siro, το Tyrophagus putrescentiae μπορεί να μεταφέρει είτε στο πεπτικό του σύστημα είτε εξωτερικά στο σώμα του, ζωντανά σπόρια μυκήτων. Μεταδίδει σε υγιή τρόφιμα. Πάντως τα ακάρεα αυτά δεν έχουν εξάρτηση από τους μύκητες. Η απόδειξη έγινε σε σχετικά πειράματα όπου η τροφή των ατόμων ήταν “στείρες” μυκήτων. Η ανάπτυξη έγινε κανονικά και η F2 γενεά απλώς πήρε λίγο περισσότερο χρόνο να φθάσει στην ωριμότητα σε σχέση με ακάρεα που η τροφή τους ήταν μουχλιασμένη.
Στα εύκρατα κλίματα, το Τ. putrescentiae, το βρίσκουμε συχνά σε μεγάλους πληθυσμούς σε αποθηκευμένες τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε λίπος και πρωτεΐνες,όπως: λαρδί, αβγά σκόνη, τυρί, copra, καρυδόψιχα, ιχθυοτροφικές.